Τις τελευταίες μέρες όταν διαβάζω τα νέα, παρατηρώ ότι όσο ο κόσμος αναπτύσσεται, η ανθρώπινη αγάπη μειώνεται και περιορίζεται. Δεν αγαπάμε τους «άλλους», επειδή είναι από άλλη χώρα, από άλλο χρώμα, από άλλη ράτσα, από άλλη θρησκεία. Πάνω στις σκέψεις αυτές – και ως άτομο που έχω μεγαλώσει ως «μειονότητα» και ξέρω καλά τι θα πει να σε θεωρούν κάποιοι ως ο «άλλος»- σκέφτηκα έναν άνθρωπο ο οποίος έζησε τον 13ο αιώνα και μπόρεσε να απομακρυνθεί από κάθε είδους διαχωρισμό και διδάξει στους ανθρώπους που ήταν κοντά του, την αληθινή αγάπη προς τον άνθρωπο και προς την αλήθεια.
Αναφέρομαι στον Μεβλανά Τζελαλεντίν Ρουμί (Mevlânâ Celâleddin Rumi), ο οποίος έχει γεννηθεί το 1207 και έχει πεθάνει το 1273 στο Ικόνιο της Τουρκίας.Ο Μεβλανά είναι σημαντικός Πέρσης ποιητής και δάσκαλος θεολογίας και δικαίου. Έχει γράψει το εξάτομο διδακτικό έπος Μεσνεβί (Mesnevi). Η διδασκαλία του Μεβλανά καλούσε όλους τους ανθρώπους από οποιαδήποτε πίστη και θρησκεία να αγαπούν τον άλλον, να μετανιώνουν, να εκπορεύονται με τον Θεό, να μην διακρίνουν διαφορά μεταξύ θρησκειών και δογμάτων και τέλος ότι αγαπούν να το αγαπούν με αγνή αγάπη. Ο ίδιος δεν άνηκε σε όρους και λειτουργίες, ζούσε την αληθινή θρησκεία με «έρωτα».
Είναι ιδρυτής των Μεβλεβήδων – Δερβίσηδων οι οποίοι αν και σήμερα χαρακτηρίζονται ως περιστρεφόμενοι δερβίσηδες για τουριστικούς σκοπούς , στην ουσία έχουν ένα σημαντικό ηθικό και καλλιτεχνικό υπόβαθρο όχι μόνο σε θρησκευτικά θέματα, αλλά και στη ποίηση, στην μουσική και στη παράδοση. Οι Δερβίσηδες, με την λειτουργία τους, το σεμά (sema) το οποίο σημαίνει «ακούω», περιστρέφονται στην αρχή αργά και στο τέλος φτάνουν σε ένα είδος έκστασης (zikr) για τον «έρωτα» που έχουν μέσα τους . Το sema συμβολίζει το ταξίδι του ανθρώπου, στο οποίο ξεκινάει «άπυρος», στη διάρκεια του ταξιδιού «μαθαίνει» και στο τέλος με την αγάπη και την αλήθεια γίνεται «σοφός». Την περίληψη του ταξιδιού αυτού ο Μεβλανά την αναφέρει με μια πολύ επιτυχής πρόταση «Hamdım, piştim, yandım» (Ήμουν ωμός, ψήθηκα, κάηκα)
Ας κλείσω με ένα ποίημα του Μεβλανά, και ας ελπίσω να «φυτρώσει» μέσα μας λίγη αληθινή αγάπη , ίσως αυτή να μας βοηθήσει «να ακούσουμε, να μάθουμε και να ωριμάσουμε»…
Ε. Ιορδάνογλου
ΕΛΑ Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ.
Έλα, έλα, όποιος κι αν είσαι, έλα ξανά,
Είτε είσαι άπιστος, είτε μάγος, είτε ειδωλολάτρης, έλα πάλι,
Το καταφύγιό μας δεν είναι ένα κατάλυμα απελπισίας.
Ακόμα κι αν έχεις σπάσει εκατό φορές τους όρκους σου,, έλα πάλι...
Πηγή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου