Οι επιλογές μας όλες επηρεάζουν
το «Όλον» η δε Προσωπική μας Βελτίωση
δεν περιορίζεται μόνο στον εαυτό μας… και αυτό είναι Νόμος.
Βελτιώνοντας τον Εαυτό μας,
βελτιώνεται η Ζωή μας
κι ο Κόσμος όλος…
Ο καθένας μας μπορεί να ανάψει το λυχνάρι του μόνο ο ίδιος. Κανένας άλλος δεν μπορεί να κάνει την εργασία για τη βελτίωση του εαυτού μας. Μιλώντας για φώτιση, ο καθένας μας έχει την ευθύνη για τη δική του.
Ίσως μερικοί να σκέφτεστε ότι δεν μπορείτε να κάνετε την εργασία αυτή για την αυτογνωσία, κι όμως είμαστε όλοι απόλυτα εξοπλισμένοι με όλα τα απαραίτητα όργανα-εργαλεία. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να μάθουμε την πρακτική της πειθαρχίας και να την εφαρμόσουμε συνειδητά... Γιατί πειθαρχία δεν σημαίνει τίποτε άλλο από πρακτική εξάσκηση.
Η πειθαρχία σημαίνει δέσμευση με τον εαυτό μας
Ο μεγάλος δάσκαλος Patanjali λέει ότι όλοι έχουμε την ικανότητα να αποκαλύψουμε τις κρυφές πτυχές του εαυτού μας και να οδηγηθούμε σε κατάσταση βαθιάς ηρεμίας και γαλήνης απ’ όπου μπορούμε να δούμε και να κατανοήσουμε τα πράγματα όπως είναι πραγματικά. Διαφορετικά, χανόμαστε στα σκοτάδια όπου –όπως αναφέρει ο Κρίσνα στο τραγούδι του Μπχάγκαβατ Γκίτα - βλέποντας ένα κομμάτι σχοινί νομίζουμε ότι βλέπουμε φίδι και τρομάζουμε.
Το ανθρώπινο μυαλό είναι συνήθως θαμπό, όπως ο ουρανός όταν ο ήλιος σκεπάζεται από σύννεφα. Ο δε εξωτερικός κόσμος δεν παρέχει τα σωστά στοιχεία αφού εκεί τα πάντα είναι εφήμερα. Τη στιγμή που παρατηρούμε κάτι στον εξωτερικό κόσμο, την ίδια αυτή στιγμή αυτό το κάτι αλλάζει, διότι τα «Πάντα Ρει».
Κατ' αρχάς, θα πρέπει να μάθουμε να αφαιρούμε τα σύννεφα της άγνοιας από το νου και να έχουμε την διαύγεια η οποία είναι απαραίτητη για μπορέσουμε να δούμε και να μελετήσουμε τον εξωτερικό -αλλά και τον εσωτερικό- κόσμο στην πραγματική του διάσταση.
Αν θέλουμε να αποκτήσουμε αληθινή γνώση πρέπει πρώτα μάθουμε να ησυχάζουμε και ...να δώσουμε κάτι…
Αυτό το κάτι είναι η Προσοχή… Να μάθουμε να εστιάζουμε την προσοχή μας εκεί που εμείς θέλουμε και όχι να την αφήνουμε να είναι διασκορπισμένη…
Όμως για να γίνει αυτό είναι απαραίτητη και η δέσμευση μας. Η δέσμευση μας για αυτογνωσία, δηλαδή να βάλουμε σε πρακτική εφαρμογή τις κατάλληλες νοητικές και σωματικές ασκήσεις, στην καθημερινότητα μας.
Το άκουσμα της λέξης «πειθαρχία» συνήθως εγείρει φόβο, κάτι σαν τιμωρία!
Κι όμως δεν είναι τίποτε παραπάνω από την δέσμευση ή τη συνέπεια με τον εαυτό μας και αναμφισβήτητα είναι κάτι που μπορεί να μας δώσει πραγματική χαρά...Όλοι έχουμε παραδείγματα από στιγμές που τηρήσαμε το μέτρο και πετύχαμε κάτι…
Σίγουρα όλοι πειθαρχήσαμε σε κάποιο βαθμό για να τελειώσουμε το σχολείο, ή το πανεπιστήμιο, ή να μάθουμε κάποια τέχνη, γιατί πιστεύαμε ότι έτσι θα μπορούσαμε να μελετήσουμε και να κατανοήσουμε καλύτερα, τα πράγματα στον εξωτερικό κόσμο ίσως ακόμα και για να ελέγξουμε τα πράγματα στον εξωτερικό κόσμο. Πιστεύω ότι μπορεί να γίνει κατανοητό αυτό το λεπτό σημείο….
Πειθαρχία λοιπόν είναι οι πρακτικές που χρειάζεται να μάθουμε για αυτή την επιστήμη -την επιστήμη της ζωής- για το εσωτερικό μας ταξίδι και δεν έχει καμία σχέση με το είδος της πειθαρχίας που συνήθως εννοούμε.
Κίνηση και Ακινησία
Η εκμάθηση στον εξωτερικό κόσμο είναι εξ ολοκλήρου διαφορετική από αυτή
την εργασία για τον Εαυτό. Στον
εξωτερικό κόσμο χρειάζεται κίνηση, θα πρέπει να πάμε στο σχολείο ή στο
Πανεπιστήμιο για να μάθουμε κάτι. Όταν
όμως θέλουμε να πάμε στα βαθύτερα επίπεδα της ύπαρξής μας, είναι σημαντικό να
μείνουμε ακίνητοι. Σε όλα τα άλλα ταξίδια χρειάζεται η κίνηση. Σε αυτό το ταξίδι αντίθετα
είναι απαραίτητη η Ακινησία!...και εδώ χρειάζεται η πειθαρχία.
Η Βίβλος λέει, "μείνε ακίνητος και σιωπηλός και θα γνωρίσεις το Θεό μέσα σου."
Ακούγεται
απλό, αλλά δύσκολο να εφαρμοστεί γιατί από
την παιδική μας ηλικία μέχρι τώρα κανένας
δεν μας δίδαξε πώς γίνεται αυτό, πώς π.χ. να μένουμε ακίνητοι και να ησυχάζουμε.Μπορούμε όμως να αρχίσουμε με μικρές απλές πρακτικές όπως π.χ. Να καθόμαστε ακίνητοι και να νοιώθουμε τη θέση του σώματος και τα μέλη του, να συνδεόμαστε με τις αισθήσεις μία, μία και να παρατηρούμε την κίνηση του νου, τις σκέψεις που έρχονται και φεύγουν ή δεν φεύγουν... Επίσης μπορούμε να δεσμευόμαστε,αρχικά, για απλά πράγματα όπως: "Θα ξυπνήσω
στις επτά και μισή." "Μετά,
θα πλυθώ και θα κάνω την άσκησή μου.." κλπ. Έτσι σιγά - σιγά αντικαθιστούμε κάποιες παλιές συνήθειές με νέες, πιο "χρήσιμες".
Είναι απαραίτητο να υπάρχει ζήλος, σθένος και αποφασιστικότητα να δεσμευτούμε, για μπορέσουμε να ακολουθήσουμε κάποια πρακτική εργασία για να γνωρίσουμε τον πραγματικό μας Εαυτό. Γιατί η Αληθινή Γνώση αποκτάται μόνο από άμεση εμπειρία και όχι από εξωτερικές πηγές- πληροφορίες.
Ποτέ δεν είναι αργά!
Αφροδίτη
Το κείμενο είναι μέρος του σεμιναρίου «Κάρμα και Επιλογές» από «ΡΟΗ ΖΩΗΣ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου